Rondom Union Creek Resort

Nadat we slim van onze buren hebben afgekeken hoe we onze ventilator het beste konden plaatsen was het een stuk aangenamer vannacht. We doen vandaag lekker rustig aan en gaan weer ontbijten aan de picknicktafels van het resort. Om half elf stappen we weer in de auto en onze eerste stop is bij Rogue Gorge op loopafstand van ons resort. Dat het zo dichtbij was hadden wij ook niet verwacht. Het is een kort verhard pad dat langs de Rogue Gorge loopt en verschillende uitzicht platforms heeft. We zien hier een hele mooie vlinder vliegen. Op het bord zien we staan dat je ook naar Natural Bridge kan lopen, maar dat is te ver. Je kunt er ook met de auto komen en dat lijkt ons een betere optie. We lopen over eveneens een verhard pad lang verschillende uitkijkpunten naar de natuurlijke brug. Wij konden de brug eerst niet vinden. Het lijkt niet eens op een brug! Ook al stelt de brug niets voor, de omgeving blijft mooi.

Het was even zoeken, maar we hebben de Mill Creek Falls gevonden. We waren iets te enthousiast de weg naar Mill Creek ingereden net als een groep Mexicaanse Amerikanen. Het bleek een onverharde weg te zijn richting niemandsland. Het verkeerd rijden levert mij mooie plaatjes op van een struik die vol zit met vlinders die zelfs op mijn hand komen zitten. Als we bij de juiste plek aankomen zijn komen daar ook de Mexicaanse Amerikanen aangereden. Net als ons erg blij dat ze het ook gevonden hebben. De wandeling is kort en loopt naar beneden. Dat moeten we straks in de hitte ook weer omhoog. De watervallen zijn groot en beide erg mooi. Als we hijgend boven komen besluiten we om vandaag niet meer te wandelen. We rijden naar de parkeerplaats verderop waar picknicktafels zijn en genieten van onze taart die we gekocht hebben bij Beckie’s Cafe aan de overkant van ons resort. Ik wilde altijd al een pean pie eten en ik kan je zeggen dat het echt heerlijk is. De very berry pie vonden wij minder. Aldus Jos: alsof je een pot jam, maar dan nog zoeten naar binnen lepelt. Tja, je bent hier ook in het land van melk en honing. Dat wisten jullie nog niet hè. We hebben hier brood bij het ontbijt gehad met melk en honing. Zoet brood met pindakaas is niet zo aangenaam kan ik je vertellen.

We rijden weer terug naar ons resort en brengen de middag lekker buiten door. Lekker een boek lezen en een ijsje eten. Beter gezegd: IJS! We vragen om twee bollen en krijgen er naar Nederlandse maten vier. Het ijs is heerlijk en is dan ook zo op. Voor ons resort staat een Chuck Wagon met een echte enorme Amerikaanse BBQ. We bestellen er pulled pork en spareribs. Dat is smullen.

Tegen half acht stappen we de auto in om de zonsondergang mee te maken bij Crater Lake. Het is toch nog wat verder rijden dan we dachten en zijn bang om nog bijna te laat te komen voor de zonsondergang. Gelukkig zijn we (net) op tijd en zien we de bergen rondom het meer rood kleuren. Het is nu heerlijk rustig in het park en lekker koel. Rond half tien rijden we weer terug naar onze hotelkamer. Het is inmiddels al behoorlijk donker en lantaarnpalen kennen ze hier niet. De wegen zijn wel goed gemarkeerd en de verkeersborden en snelheden zijn goed aangegeven. We houden onze ogen goed open voor mogelijk wild dat we nu kunnen spotten. Nog voor we het park uitrijden steekt er een katachtig beest de weg over. Het zal waarschijnlijk een mountain lion of een bobcat zijn geweest. Dit is een beest dat zich niet snel laat zien. Dat is nog eens een mooie afsluiting van de dag. Nog één nachtje in onze hete kamer dan op naar hopelijk een kamer met airco.